دستگاه لنفاوی یک راه فرعی برای جریان مایع از فضاهای میان بافتی به سوی خون میباشد. مهمترین نکته این است که دستگاه لنفاوی می‌تواند پروتئین ها و ذرات بزرگ را از فضاهای بافتی دور کند، در حالی که هیچ یک از آن ها نمی‌توانند مستقیما" جذب خون مویرگی شوند. ضرورت این عمل برداشت پروتئین ها از فضاهای میان بافتی به گونه‌ای است که بدون آن ظرف ۲۴ ساعت خواهیم مرد.
ارائه انواع ماساژ حرفه ای , حجامت , بادکش , tatoo و غیره توسط آقا و بانو
کلمات کلیدی
خون مایعی لزج است که بخشی از آن را مایعی به نام پلاسما و بخش دیگر را عناصر جامد معلق در پلاسما تشکیل می‌دهد. بخش جامد خون شامل اریتروسیت ها (گلبول های قرمز خون) ، لوکوسیت ها یا گلبول های سفید و پلاکت ها است. گلبول های قرمز یا اریتروسیت ها سلول هایی هستند که در انسان ها و جانوران خونگرم دارای پروتوپلاسم هموژن اما بدون هسته هستند. غشای آنها از مجموعه‌ای از لیپو پروتئین ها تشکیل یافته که به مواد کلوئیدی و یون پتاسیم یا یون سدیم غیر قابل نفوذ است اما به یون کلر و بی‌کربنات و +H و OH- نفوذ پذیر است. ترکیب مواد معدنی اریتروسیت ها و پلاسما مشابه هم نیستند.
نوروگلی ها
سیستم عصبی دارای دسته دیگری سلول به نام سلول های نوروگلی یا سلول های گلیال (glial cells) است؛ سلول های کوچکی هستند که در تولید ایپالس ها( سیگنال های عصبی) شرکت نمی کنند و در فعالیت های پردازش اطلاعات در CNS نیز نقشی بر عهده نمی گیرند. با وجود این برخی از این سلول ها تحت تاثیر فعالیت نرونی قرار می گیرند؛ سلول های نروگلی به تنظیم یونی محیط نرونها و نیز جابه جایی و یا حذف برخی از ناقلین شیمیایی که بوسیله نرون ها آزاد می شوند، کمک می کنند.
آناتومی سیستم عصبی را به دلیل بالا بودن توضیح آن در دو بخش قرار داده ایم، در این مطلب به بررسی بخش اول آن می پردازیم.سیستم عصبی به همراه سیستم غدد درون ریز، مسئولیت کنترل و برقراری ارتباط بین اندام ها و بافت های مختلف بدن ، و بین موجود زنده و محیط اطرافش را بر عهده دارد. برخی از سلول های عصبی مشابه سلول های آندوکرینی عمل می نمایند؛ و برخی از سلول های آندوکرینی نیز از تغییر شکل سلول های عصبی بوجود آمده اند. اختلاف عملی عمده بین سیستم های عصبی و آندوکرینی به نحوه اجرای پدیده کنترل در هر سیستم بستگی دارد.
عضلات ناحیه لگن خاصره
عضلات لگن خاصره را به دو گروه قدامی و خلفی تقسیم می کنیم.
عضلات گروه قدامی عبارتند از : سوئز بزرگ ، سوئز کوچک و عضله خاصره ای.عضلات مذکور روی برجستگی کوچک استخوان ران چسبندگی دارند.عضلات خلفی اغلب روی برجستگی بزرگ استخوان ران متصل می شوند و عبارتند از : سرینی بزرگ ، سرینی میانی ، سرینی کوچک ، کشندۀ پهن نیام.